Broeder Dieleman: ‘De teloorgang van de Zeeuwse natuur doet pijn’
18 augustus | Rolf Bosboom | PZC
“Oh mijn ziel, zo heet de plaat. Broeder Dieleman (Axel, 1976) nam het album op bij – en met steun van -Theaterproductiehuis Zeeland. De troubadour deed dat samen met onder anderen de Amerikaanse singer-songwriter Baby Dee, Peter Slager van Bløf, zijn vaste kompaan Pim van de Werken en andere muzikaal gelijkgestemden. Een monoloog van Dieleman aan de hand van zeven trefwoorden.”
Als ik nu aan de Zeeuwse kust ben, is er nergens meer ongereptheid. Ik zie alleen maar windmolens, industrie en toerisme
Broeder Dieleman, Singer-songwriter
Een fragment:
Rouw
,,Oh mijn ziel noem ik een rouwplaat. Het album gaat over de natuur die verdwijnt. We hebben in Zeeland nu een provinciebestuur dat zegt: de natuur heeft voor ons geen prioriteit. Terwijl de wereld in de fik staat! Ik vind dat van een hooghartigheid die haar weerga niet kent. In mijn korte leventje heb ik de natuur zien veranderen en het landschap zien verworden tot wat Roompot ervan maakt. Onze provincie piept en kraakt door het toerisme, de dorpen die leeglopen en de enorme industrialisatie.”
,,Als kind leerde ik: door de Bijbel en de natuur spreekt God. De natuur is altijd mijn houvast geweest, ik zag het als iets heiligs. Dat gold ook voor mijn ouders. Mijn moeder kon lyrisch praten over de clematis in de tuin, de merels en de grootsheid van de zee. Maar als ik nu aan de kust ben, is er nergens meer ongereptheid. Ik zie alleen maar windmolens, industrie en toerisme. Dat doet wel pijn. Dat waar de toeristen voor komen, is niet wat ons als samenleving bindt.”
Lees het hele artikel: