Pointer meet-up 6 september 2023 | kort verslag

Op 6 september vond de aftrap plaats van een maand lang onderzoek naar onderwerpen die spelen in Zeeland. Een van de onderwerpen is de geplande uitbreiding van Roompot op Noord Beveland.

Het was een interessante bijeenkomst die bijgewoond werd door betrokken mensen en gemeenteraadsleden uit Zeeuws Vlaanderen, Walcheren, Noord Beveland en Schouwen Duiveland.

Na een boeiende introductie van professor Gabriël van den Brink*, hoogleraar filosofie van bestuur en cultuur, uit Leiden over de theorie en praktijk van democratie, maar ook over het gebrek aan vertrouwen in politiek en bestuur, ontspon zich een discussie tussen panel en gasten in de zaal.

Stuitend, en ook verhelderend, was de heersende onvrede over de houding van het openbaar bestuur ten opzichte van de onderwerpen die mensen in de gemeenten bezig houden. In de inleiding gaf professor Van den Brink aan dat, zodra de stembussen gesloten zijn, de stem van het volk er niet of weinig meer toe doet. Bestuurders willen niet in gesprek over zaken die belangrijk zijn voor hun kiezers. Beleid is er om niet uitgevoerd te worden en regels hoeven niet gehandhaafd te worden, want moeilijk, moeilijk.

Mensen, soms verenigd in actiegroepen / stichtingen etc. moeten zeer veel moeite doen om met bestuurders in gesprek te komen. Gemeenteraadsleden (gelukkig niet alle) doen weinig moeite om bepaalde onderwerpen te agenderen.

Een goed en tegelijkertijd stuitend voorbeeld was dat de burgemeester van Noord Beveland, Loes Meeuwisse, had toegezegd naar de uitzending te komen, doch dat na raadpleging van een commercieel communicatiebureau had besloten om vooral niet in communicatie te gaan.

Is dit democratie, is dit vertegenwoordiging van de belangen van de gemeenschap, in voor en tegenspoed, is dit geloofwaardig? Als de discussie onmogelijk wordt gemaakt, hoe moet je dan met elkaar in gesprek, hoe moet je dan begrip en respect opbrengen voor elkaar, ook al ben je het oneens?

Professor Van den Brink citeerde uit zijn boek: “Een samenleving bestaat op basis van wederkerigheid. Het is geven en nemen. Als je iets ontvangt, dan schept dat de verplichting iets terug te geven. Dat besef is de afgelopen decennia verwaarloosd. Bedrijven worden nu gesteund door publiek geld. Wat is dan de wederkerigheid? Mag je wensen verbinden aan hun ondernemerschap? Bijvoorbeeld in termen van duurzaamheid of in termen van werkzekerheid? Een gebrek aan wederkerigheid is uiteindelijk onhoudbaar. Elke samenleving vereist een bepaalde balans. En het is voor de geloofwaardigheid van bedrijven en overheid essentieel dat die nu gevonden wordt.”  – Interview met Piet Hein Peeters op 29 april 2020.

* Gabriël van den Brink heeft een boek geschreven: Ruw Ontwaken uit een neo-liberale droom.